Εθνικός Δρυμός Βίκου Αώου, Μοναστήρια, Τόποι συνάντησης Θεού κι Ανθρώπου, Εθνικοί Δρυμοί

Στον Εθνικό Δρυμό. Βίκου - Αώου υπάρχουν οκτώ μοναστήρια:

Στο εσωτερικό της χαράδρας του Αώου βρίσκεται η Μονή Παναγίας Στομίου. Το μοναστήρι χτίστηκε το 15ο αι. στις πλαγιές της Τραπεζίτσας αλλά αργότερα (1774) μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση στους πρόποδες της Γκαμήλας. Από τη φωτιά που έβαλαν οι Γερμανοί το 1943, στα πλαίσια εκκαθαριστικών επιχειρήσεων κατά των ανταρτών, διασώθηκε μόνο το καθολικό.
Στην ανατολική είσοδο της χαράδρας του Αώου βρίσκεται η Ι. Μονή Αγίας Τριάδας Βρυσοχωρίου η οποία ιδρύθηκε το 1667. Αξιόλογο είναι το υπόγειο ασκηταριό «Γκρόνιτσα» που βρίσκεται κάτω από το μοναστήρι και θεωρείται ότι κατοικήθηκε από το 1238.
Στο χείλος της χαράδρας του Βίκου κοντά στο χωριό Μονοδένδρι βρίσκεται το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής που χτίστηκε το 1412 από τον άρχοντα Μιχαήλ Βοεβόδα το Θεριανό, ο οποίος και εικονίζεται σε τοιχογραφία στην είσοδο του ναού.
Η Μονή Προφήτη Ηλία Βίτσας χτίστηκε πριν το 15ο αι. σε δασώδη λόφο πάνω από το χωριό Βίτσα. Το μοναστήρι ανακαινίστηκε αρκετές φορές από τα 1632 και έπειτα και αποτελούσε τον τόπο σύσκεψης των εκπροσώπων της Επιστασίας Ζαγορίου.
Βόρεια του οικισμού της Αρίστης, πάνω σε ένα τεράστιο βράχο στην όχθη του ποταμού Βοϊδομάτη βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας.
Παρ' όλο που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου γιορτάζει την Ζωοδόχο Πηγή (Παρασκευή του Πάσχα) και έχει αξιόλογες τοιχογραφίες. Χτίστηκε το 1665 και δαπανούσε σημαντικά ποσά για τη λειτουργία εκπαιδευτηρίων στα γύρω χωριά.
Στο φαράγγι του Βοϊδομάτη και δίπλα στην πλούσια παραποτάμια βλάστηση βρίσκεται το μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων που χρονολογείται από το 1658.
Σήμερα διασώζεται μόνο το καθολικό του με εκπληκτικές τοιχογραφίες.
Το μοναστήρι των Αγίων Αποστόλων στον παλιό οικισμό της Κλειδωνιάς χτίστηκε το 1662. Διασώζεται μόνο το καθολικό στο οποίο και υπάρχουν αξιόλογες αγιογραφίες.
Από το μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην Κλειδωνιά διασώζεται επίσης μόνο το καθολικό του. Σύμφωνα με την παράδοση χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ' τον Πωγωνάτο, το 669, με αφορμή τη θεραπεία του η οποία αποδόθηκε στο ιαματικό νερό της περιοχής.