Οι εποχές στο Περτούλι
Άνοιξη και καλοκαίρι καθαρό πράσινο, μοσκοβολιές από τρυφερά φυντάνια έλατου και ρετσίνι, από αγριολούλουδα, τσάι, ρίγανη, μούσχο, βουητό από μέλισσες, πολύχρωμες πεταλούδες, ζώα που βόσκουν, νυφίτσες, που τρέχουν από δένδρο σε δένδρο, γλυκό δροσερό αεράκι, κελάρυσμα καθαρών νερών και χείμαρροι που τρέχουν από παντού.
Φθινόπωρο σε ώρες καταιγίδας και αγέρα «νομίζεις πως τα βουνά σείονται και λυγίζουν, πως στέκουν αγριεμένα, αλληλοκοιτάζονται, πως συνοφρυώνονται, πως φοβούνται και τρέμουν» (Αλ. Χατζηγάκης).
Στις μέρες του χειμώνα το τοπίο γαληνεύει και ηρεμεί, αναμένει υπομονετικά την αναγέννησή του. Τα κλαδιά των δένδρων πότε κρεμασμένα από το βαρύ χιόνι, πότε παγωμένα γυαλίζουν στον ήλιο σαν κρυστάλλινα, πότε σταλάζουν το λιωμένο χιόνι. Τα Λιβάδια σκεπασμένα από παχύ στρώμα χιονιού, σημαδεμένα στην επιφάνεια από πατήματα άγριων ζώων, που διασχίζουν παγωμένες λιμνούλες, δημιουργώντας σφίξιμο και ανατριχίλα, υπενθυμίζοντας στον άνθρωπο, πόσο κοντά βρίσκεται στην «άγρια φύση». Όλα μαζί ένας απέραντος φυσικός πίνακας. Αισθήματα και εικόνες που καμία περιγραφή, κανένας πίνακας ζωγραφικής, ούτε μουσική σύνθεση μπορεί να αποδώσει, τόσο τέλεια.

Πολλοί ξένοι (αλλοδαποί) που έρχονται στο Περτούλι εκπλήσσονται από την ομορφιά του αλπικού τοπίου, αλλά και επειδή γνωρίζουν την Ελλάδα μόνο για τα νησιά και τις ακτές. Το βέβαιο είναι ότι ο επισκέπτης παίρνει μαζί του ανεξίτηλες εικόνες και μεγάλη Ανάσα Ζωής!