Η πλεονεκτική γεωγραφική του θέση, καθιστά το Βόλο ιδανική βάση για σύντομες ημερήσιες εξορμήσεις, τόσο προς τις βραβευμένες με γαλάζιες σημαίες παραλίες του Παγασητικού και τα γραφικά λιμανάκια του όσο και προς τα όμορφα χωριά του Πηλίου και τα μοναδικά νησιά της Σκιάθου, της Σκοπέλου και της Αλοννήσου.
Τέτοιες μπορεί να είναι:

Το ανηφόρισμα στη δυτική πλευρά του βουνού. Η Πορταριά και η Μακρινίτσα, φημισμένα χωριά του βουνού των Κενταύρων, διατηρούν το χρώμα άλλων εποχών και διαθέτουν υποδομές τουρισμού υψηλού επιπέδου. Συνεχίζοντας, η διαδρομή οδηγεί στα Χάνια, που όπως αποκαλύπτει το όνομά τους προσφέρονται για στάση με τις παραδοσιακές γεύσεις, το καλό κρασί αλλά και το οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο - πόλο έλξης των εραστών των χειμερινών σπορ.

Η περιήγηση στο Ανατολικό Πήλιο.
Στη Ζαγορά, την Τσαγκαράδα και τα υπόλοιπα φημισμένα χωριά της περιοχής, με έντονα αποτυπωμένο τον πλούτο του παρελθόντος. Ο περίπατος στα καταπράσινα και γραφικά καλντερίμια και το κολύμπι στις ιδιαίτερης ομορφιάς παραλίες, όπως του Χορευτού, του Αη Γιάννη, του Μυλοπόταμου, της Ξυνόβρυσης, είναι ξεχωριστές εμπειρίες.

Αξέχαστη είναι η διαδρομή που ακολουθεί το τραινάκι του Πηλίου, ο θρυλικός «Μουτζούρης».
Με το τραινάκι, με πεζοπορία στις γραμμές του ή και οδικώς στο δρόμο που συνδέει τα χωριά Λεχώνια, Άγιο Βλάσιο, Αγιο Γεώργιο, Πινακάτες, Βυζίτσα και Μηλιές, μπορεί κανείς να θαυμάσει το πηλιορείτικο τοπίο, τη μαγευτική θέα στη θάλασσα και να γνωρίσει τη μοναδικότητα κάθε χωριού.

Το σεργιάνι στις δαντελένιες ακρογιαλιές που αγκαλιάζουν τον Παγασητικό. Ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει δύο αντίθετες κατευθύνσεις.
Η μία, η ανατολική, στους πρόποδες του Πηλίου, περιλαμβάνει την Αγριά, τη Γατζέα, τα Καλά Νερά, την Αφησσο, την Αργαλαστή, το Χόρτο, τη Μηλίνα και κρύβει, στις γραφικές γωνιές και τις γαλήνιες παραλίες της, οπτικές και γευστικές εκπλήξεις. Τελευταία στάση της διαδρομής μπορεί να αποτελέσει το ιστορικό Τρίκερι, που επιτηρεί την είσοδο του Παγασητικού.
Η δυτική, στη σκιά του βουνού Όθρυς, με σταθμούς τη Νέα Αγχίαλο, τον Αλμυρό, την Αμαλιάπολη (Μιτζέλα), τον Πτελεό και το Αχίλλειο αποκαλύπτει άλλες εικόνες, το ίδιο μαγευτικές.

Η εξόρμηση στα γραφικά νησιά των Βορείων Σποράδων. Τα ιπτάμενο δελφίνια και τα πλοία της γραμμής συνδέουν με καθημερινά συχνά δρομολόγιο το Βόλο με τα πανέμορφα νησιά της Σκιάθου, της Σκοπέλου και της Αλοννήσου, που συνδυάζουν το πράσινο με τις χρυσαφένιες αμμουδιές του Αιγαίου.

Η ιστορία του ξεκινά πριν 20 περίπου χρόνια, όταν το 1982, με ιδιωτική πρωτοβουλία εγκαινιάζεται στις Μηλιές μια μικρή συλλογή τεκμηρίων, λαογραφικών και ιστορικών, με σκοπό τη διατήρηση της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς.

Τι θα δείτε

• κείμενα και εικόνες για το επάγγελμα του σαμαρά και του πεταλωτή, του λιθογλύπτη και του πρωτομάστορα, ασχολίες και εργόχειρα της μηλιώτισσας νοικοκυράς.

Γνωρίστε
• την εποχή της μεγάλης ανάπτυξης της κωμόπολης αλλά και το κάψιμο του χωριού από το γερμανικό στρατό το 1943.
Στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, το Μουσείο μελετά, σχεδιάζει, υλοποιεί και οργανώνει το δανεισμό τριών μουσειοσκευών-κινητών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για μαθητές Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με θέμα την ελιά και το λάδι, το ψωμί και το επάγγελμα του πεταλωτή.

Το Τοπικό Μουσείο προσφέρει οργανωμένες ξεναγήσεις, καθημερινά (εκτός Δευτέρας) 10.00-14.00 και Σαββατοκύριακο 10.00-17.00. Η είσοδος είναι ελεύθερη. Βασικό του μέλημα είναι και η συνεργασία με τα σχολεία.
Τηλ.: 24230.86.602

Βρίσκεται ένα χιλιόμετρο έξω από τα Ανω Λεχώνια, πάνω στο δρόμο για τα Καλά Νερά. Ιδρύθηκε από την οικογένεια Βασιλείου Ανετόπουλου, που έχει τις ρίζες της, από το 1790, στην Απείρανθο ή Λειψάνου της Νάξου, όπου διατηρούσε εργαστήριο Αγγειοπλαστικής.
Ο Βαγγέλης Ανετόπουλος, ένας από τους εγγονούς του Βασίλη Ανετόπουλου, εδώ και πολλά χρόνια συγκεντρώνει στοιχεία για την Αγγειοπλαστική, γι αυτούς που την υπηρέτησαν και την υπηρετούν.
Συγκεντρώνει, επίσης, κεραμικά απ' όλη την Ελλάδα, ξεκινώντας από μια μεγάλη συλλογή από καλούπια νεοκλασικών κεραμικών που δούλευε ο παππούς του Βασίλης γύρω στα 1900.
Τα αντικείμενα έχουν τοποθετηθεί στις τρεις αίθουσες που έχουν διαμορφωθεί στο χώρο του εργαστηρίου.
Στηρίζεται από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό του Δήμου Αρτέμιδος, το Επιμελητήριο Μαγνησίας και την Πανελλήνια Ένωση Κεραμιστών Αγγειοπλαστικής. Το 2001 έγινε η πρώτη έκθεση με τίτλο «Σύγχρονοι Έλληνες Κεραμιστές» και το 2002 η δεύτερη.

Το Μουσείο λειτουργεί καθημερινά, έχει εκπαιδευτικά προγράμματα και οργανώνει εκθέσεις κεραμικής. Οι επισκέψεις γίνονται καθημερινά, μετά από συνεννόηση. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Τηλ.: 24280.93.042

Βρίσκεται στον Άγιο Ονούφριο του Δήμου Ιωλκού. Αγοράστηκε από το Δήμο το 1996 και στεγάζει μέχρι σήμερα ποικίλες πολιτιστικές δραστηριότητες.
Το κτίριο είναι διώροφο ενώ το εσωτερικό του είναι διακοσμημένο με θαυμάσιο ζωγραφικό διάκοσμο σε τέσσερις από τις οροφές του ισογείου και σε μία του ορόφου. Ο ζωγραφικός διάκοσμος αποτελείται από παραστάσεις φυτικών κυρίως μοτίβων, νεκρές φύσεις και παραστάσεις αρχαίων μνημείων, όπως είναι ο Παρθενώνας, διάφορα τοπία, όπως ο Βεζούβιος με την Πομπηία, κ.α.
Τηλ.: 24210.43.625

Από τον Αύγουστο του 1995 στο χώρο του Μουσείου εκτίθενται αρκετά παλιά εκκλησιαστικά αντικείμενα τα οποία προέρχονται από τους ναούς και τα μοναστήρια του Αϊ Γιώργη, καθαρισμένα και συντηρημένα. Τα εκθέματα, ανάλογα με το είδος τους, χωρίζονται σε έξι βασικές ενότητες. Στα ιερά άμφια, τα εκκλησιαστικά βιβλία, τα χειρόγραφα έγγραφα, τα ιερά σκεύη και αντικείμενα, τις ιερές εικόνες και τα ξυλόγλυπτα εκκλησιαστικά αντικείμενα.
Στην είσοδο του Εκκλησιαστικού Γραφείου, δείτε τα εντοιχισμένα αυθεντικά λιθανάγλυφα από την πλούσια αρματωσιά του παλιού και κατεστραμμένου από τους σεισμούς του 1995 ναού του Αγίου Γεωργίου.
Λειτουργία
στο διάστημα μεταξύ 20 Μαΐου και τέλος Οκτωβρίου (είσοδος δωρεάν)
Κάθε καλοκαίρι, σε συνεργασία με το Μουσείο Νικόλα και άλλους πολιτιστικούς φορείς του χωριού, οργανώνει ποιοτικές εκδηλώσεις και καλλιτεχνικές εκθέσεις, τόσο στον ειδικό χώρο εκδηλώσεων του Βαφειάδειου Πνευματικού Κέντρου όσο και στο προαύλιο του ναού του Αγίου Γεωργίου.

Το Μουσείο Νικόλα λειτούργησε για πρώτη φορά, ατύπως, το 1992. Τρία χρόνια νωρίτερα είχε αρχίσει η ανέγερσή του, στον 2ο όροφο των γραφείων της πρώην κοινότητας Αγίου Γεωργίου Νηλείας, που βρίσκονται δίπλα στην πλατεία του χωριού. Εμπνευστής και χρηματοδότης του έργου ήταν ο διάσημος για το πλούσιο εικαστικό του έργο, γλύπτης Νικόλας (Παυλόπουλος). Ο Νικόλας θέλησε, με την προσφορά του αυτή, να βάλει τη δική του σφραγίδα στο πολιτιστικό «γίγνεσθαι» της περιοχής του. Στο μουσείο θα φυλάσσονταν και θα εκτίθεντο στο κοινό τα πιο αντιπροσωπευτικά του έργα. Το Μουσείο ονομάστηκε «Δημήτριο Οίκημα», προς τιμήν του πατέρα του γλύπτη Νικόλα. Η επίσημη ίδρυση του Μουσείου έγινε το 1996.
Μετά την ένταξη της Κοινότητας Αγίου Γεωργίου Νηλείας, με το νόμο περί αναγκαστικών συνενώσεων των Κοινοτήτων, στο Δήμο Μηλεών, το Μουσείο Νικόλα μετονομάζεται το 2000 από Κοινοτικό σε Δημοτικό Μουσείο Γλύπτη Νικόλα.
Εκτός από την εικαστική συλλογή που φιλοξενεί στους χώρους του, το Μουσείο Νικόλα έχει μια αξιόλογη συμμετοχή στο πολιτισμικό «γίγνεσθαι» του Αγίου Γεωργίου, οργανώνοντας συνήθως κάθε καλοκαίρι και από κοινού με τους άλλους φορείς του χωριού, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ποιότητας. Στο ενεργητικό του έχει από το 1996 την αδιάλειπτη έκδοση του εξαμηνιαίου πολιτιστικού περιοδικού «Βίγλα», που διανέμεται ή αποστέλλεται δωρεάν στους απανταχού ΑϊΓιωργίτες αλλά και σε πολλούς ανθρώπους και ιδρύματα των γραμμάτων και της τέχνης.
Το κτίριο, όπου στεγάζονται το Μουσείο Νικόλα εκτίθενται τα αντικείμενα μουσειακής συλλογής, είναι πηλιορείτικης κατασκευής.

Τηλ.: 24280.93.100
Το Εικαστικό Μουσείο του Γλύπτη Νικόλα βρίσκεται στην πλατεία του Αϊ Γιώργη.
Μέχρι και τον Ιούνιο το Μουσείο λειτουργεί καθημερινά από τις 10.00 μέχρι τις 17.00. Από πρώτης Ιουλίου όσοι επιθυμούν μπορούν να επισκέπτονται το Μουσείο πρωί και απόγευμα, 10.00-14.00 και 18.30-21.30. Η είσοδος είναι δωρεάν.

Κτίριο κτισμένο στο τέλος του 19ου αιώνα, αντιπροσωπευτικό δείγμα του νεοκλασικού ύφους της εποχής. Το αρχοντικό περιήλθε, με δωρεά της οικογένειας Ζαρζάμπα, στο Λύκειο Ελληνίδων, προκειμένου να στεγάσει κυρίως τις ενδυματολογικές και άλλες συλλογές του Λυκείου.
Το κτίριο είναι διακοσμημένο με φυτικά μοτίβα, τοπία αλλά και αναπαράσταση αρχιτεκτονικών στοιχείων.
Το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα το Λύκειο Ελληνίδων, με τις καλαίσθητες τοιχογραφίες, αποτελεί ένα από τα ελάχιστα σωζόμενα δείγματα των νεοκλασικών κτιρίων της εποχής