Οπου να βρεθείς βρύσες θα δεις

Λέγοντας Πήλιο στο νου έρχεται το απέραντο πράσινο και τα γάργαρα καθάρια νερά του. Η ζωοποιός αυτή δύναμη, το νερό, είναι αυτό που σ' αφήνει εκστατικό. Γαληνεύει το μάτι και ημερεύει ο νους του ανθρώπου, σ' όποιο σημείο του Πηλίου και αν βρεθείς. Σαν φυσικό επακόλουθο λοιπόν είναι η ύπαρξη αμέτρητων κρηνών στο βουνό αυτό.
Σ' όλη την Πορταριά θα βρει ο επισκέπτης βρύσες και κρήνες λιτές ή περίτεχνες ή θολωτές διάσπαρτες τόσο πάνω στον κεντρικό δρόμο όσο και μέσα στα καλντερίμια.
Ανηφορίζοντας λοιπόν στην Πορταριά η πρώτη βρύση που συναντάμε είναι αυτή μπροστά στο εκκλησάκι της Παναγίτσας Παπαρρήγα. Λίγο πιο κάτω, μέσα στο χώρο του Ξενία, κάτω απ' το πλατάνι, δίπλα στον Άγιο Ταξιάρχη, δεσπόζει άλλη λιθόκτιστη βρυσούλα. Στην άκρη του Εθνικού δρόμου, μπροστά στους Αγίους Αναργύρους, τα μπετόνια στοιβαγμένα περιμένουν να γεμίσουν με γάργαρο νερό από τους Βολιώτες που ανεβαίνουν.
Στη διασταύρωση του Εθνικού δρόμου με το καλντερίμι που οδηγεί στο τριώροφο λιθόκτιστο κτίριο που ήταν παράρτημα του Θεοξένεια, άλλη λιθόκτιστη κι αυτή, τρέχει το νερό της νύχτα - μέρα.
Στο Δημαρχείο Πορταριάς η πέτρινη βρύση μέσα στον περιβάλλοντα χώρο άλλη λιθόκτιστη με πέτρες Πρόπαν, πανέμορφη και αυτή. Στο πάρκινγκ, λίγο πιο

πάνω, κτιστή με πέτρα Προπάν, άλλη κρήνη. Εδώ μπορείς να σταματήσεις χωρίς τον φόβο των τροχοφόρων και να ευχαριστηθεί το μάτι σου αλλά και να δροσιστεί. Η βρύση λίγο πιο πάνω απ' τον Αγιο Νικόλαο, ασβεστωμένη, με κέντημα τα κόκκινα τουβλάκια πάνω στον εθνικό δρόμο και αυτή.
Ανηφορίζοντας για τον Κάραβο, πριν απ' τον ξενώνα του Δεβριάδη, ο δήμαρχος Βασίλης Κοντορίζος έφτιαξε δύο μαζί, κάτω ακριβώς απ' την όμορφη παιδική χαρά. Στο τέλους του καλντεριμιού που περνά μπροστά απ' το πατρικό του σπίτι άλλη βρυσούλα.
Πηγαίνοντας για Ερυθρό Σταυρό, και προσπερνώντας το ξενοδοχείο "Πορταριά", κάτω απ' το μεγάλο πλατάνι κτιστή καμαρώνει άλλη.
Από την άλλη πλευρά, απ' τον Επαρχιακό δρόμο Πορταριάς - Μακρινίτσας, είναι η βρύση της Αδάμαινας. Από δική της πηγή έχει το καλύτερο νερό.