Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου είναι ένα από τα πιο σημαντικά ευρωπαϊκά μουσεία. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης του Ηρακλείου. Η κατασκευή του ξεκίνησε στις αρχές του 20ου αιώνα και ολοκληρώθηκε το 1940. Κατά την Ενετοκρατία, εδώ ήταν και η καθολική μονή του Αγίου Φραγκίσκου, η πλουσιότερη μονή στην Κρήτη, η οποία καταστράφηκε το 1856 από σεισμό.

Στο ισόγειο του μουσείου υπήρχαν 13 αίθουσες ανοιχτές προς το κοινό. Στον πρώτο όροφο εκτίθενται κομμάτια αυθεντικών τοιχογραφιών από το Ανάκτορο της Κνωσού. Όλα τα εκθέματα του Μουσείου προέρχονται αποκλειστικά από αρχαιολογικούς χώρους της Κρήτης. Η εκθεσή τους γίνεται κατά χρονολογικές περιόδους.

Ξεκινώντας την περιήγηση στο Μουσείο, ο επισκέπτης θα δει την εξέλιξη της αγγειοπλαστικής από τη Νεολιθική Εποχή (5000 - 2500 π.Χ.) μέχρι τη Μετανακτορική Εποχή (2000 - 1700 π.Χ.), θα θαυμάσει τα καμαραϊκά αγγεία (2000 - 1700 π.Χ.) παρμένα από το φυσικό κόσμο. Ορισμένα από τα αγγεία χαρακτηρίστηκαν ως "ωοκέλυφα" λόγω της λεπτότητας των τοιχωμάτων τους και μπορούν να συγκριθούν με τα σύγχρονα πορσελάνινα σερβίτσια.

Μοναδικό έκθεμα είναι ο περίφημος δίσκος της Φαιστού με σημεία ιερογλυφικής γραφής και ιδεογραμμάτων. Δυστυχώς, το περιεχόμενο του δίσκου παραμένει ακόμη άγνωστο.

Οι θεές των Μινωιτών, γνωστές και ως "θεές των όφεων" ορθώνονται επιβλητικά κρατώντας φίδια στα χέρια τους, ενώ φορούν την παραδοσιακή μινωική ενδυμασία.
Αξιοσημείωτο δείγμα πλαστικής αποτελεί η ταυρο-κεφαλή από στεατίτη και ο "ταυροκαθάπτης" από ελεφαντόδοντο.
Αξιοθαύμαστα είναι τα χρυσά κοσμήματα οι καθρέπτες με τις ελεφάντινες λαβές, τα τσιμπιδάκια για τα φρύδια, οι ελεφάντινες κτένες καθώς και τα ξίφη με τις χρυσές λαβές, όλα ευρύματα μινωικών νεκροπόλεων.
Μια από τις προθήκες του Μουσείου επίσης, κοσμείται από τις "μέλισσες" που βρέθηκαν στα Μάλια, ένα πανέμορφο κόσμημα που αναπαριστά δύο μέλισσες που κουβαλούν μια σταγόνα μέλι στην κηρήθρα.

Υπάρχουν παντού διπλοί πέλεκεις, το ιερόστατο σύμβολο της μινωικής εποχής, ενώ οι σαρκοφάγοι, οι οποίο είναι φτιαγμένοι κυρίως από πηλό, προκαλούν θαυμασμό με το μέγεθος και την απλότητά τους.

Τέλος, βλέποντας τα αυθεντικά κομμάτια τοιχογραφιών από το Ανάκτορο της Κνωσσού, διακρίνεται η διάθεση για ζωή και η λατρεία των Μινωιτών για τη φύση. Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν βασίστηκαν στη φύση και διατηρούνται ανεξίτηλα μέχρι σήμερα.