Οι Κένταυροι
Σύμφωνα με τη Μυθολογία, στο Πήλιο ζούσαν τα πανάρχαια χρόνια οι Κένταυροι. Πρόκειται για παράξενα όντα, που ήταν από τη μέση και πάνω άνθρωποι και από τη μέση και κάτω άλογα. Προήλθαν από το ερωτικό σμίξιμο του ακόλαστου βασιλιά των Θεσσαλών Ιξίωνα και της Νεφέλης.
Σύμφωνα με το μύθο, κάποτε στο Πήλιο γινόντουσαν οι γάμοι του βασιλιά των Λαπιθών Πειρίθου με την ωραία Ιπποδάμεια. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν και ο κακός Κένταυρος Ευρυτίωνας. Πάνω στο γλέντι ο Ευρυτίωνας, μεθυσμένος, επιχείρησε να απαγάγει τη νύφη. Εξαγριωμένοι τότε οι υπόλοιποι προσκεκλημένοι τιμώρησαν αυστηρά τον Κένταυρο, κόβοντάς του τα αυτιά και τη μύτη. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την εκδικητική μανία των άλλων Κενταύρων που άρχισαν να αρπάζουν τις γυναίκες των Λαπιθών. Ετσι έγινε η περίφημη Κενταυρομαχία, από την οποία τελικοί νικητές βγήκαν, με τη βοήθεια του Θησέα, οι Λαπίθες.
Μεγάλη μορφή των Κενταύρων ήταν ο μυθικός Χείρων Κένταυρος, δάσκαλος του Αχιλλέα, του Θησέα, του Ιάσονα και των άλλων ηρώων της Ελληνικής Μυθολογίας.

Οι Αργοναύτες
Πριν περίπου 3500 χρόνια ξεκίνησε από τη Μαγνησία το μεγάλο της ταξίδι η Αργώ του Ιάσονα. Ο μύθος της Αργούς και της Αργοναυτικής εκστρατείας, της πρώτης μεγάλης εξόρμησης των Ελλήνων, σχετίζεται άμεσα με την Ιωλκό, που, σύμφωνα με τη Μυθολογία, ήταν η κυρίαρχη πόλη του Παγασητικού.
Ο βασιλιάς Πελίας της Λοκρίδας στην Θεσσαλία, είχε λάβει χρησμούς ότι θα βρει τον θάνατο από έναν απόγονο του Αιόλου και ότι πρέπει να φυλάγεται από έναν άνδρα, που θα φοράει ένα σανδάλι. Οταν ο Πελίας είδε τον Ιάσονα μπροστά του να φοράει ένα σανδάλι μόνο στο δεξί του πόδι, για να τον απομακρύνει από κοντά του, του έδωσε εντολή να φέρει πίσω το Χρυσόμαλλο δέρας.
Ο φημισμένος ξυλουργός Αργος ναυπήγησε με ξυλεία από το γειτονικό Πήλιο ένα πολύ γρήγορο και ελαφρύ πλοίο, που ονόμασε Αργώ. Η θεά Αθηνά προσάρμασε στην πλώρη του ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά της Δωδώνης, που είχε την μαγική ιδιότητα να μιλά και να προφητεύει το μέλλον.
  Στην Αργοναυτική Εκστρατεία έλαβαν μέρος όλοι οι ήρωες της Ελλάδος, πενήντα τον αριθμό, συμπεριλαμβανομένου του Ηρακλή.
Οι Αργοναύτες μετά από πολλές περιπέτειες έφθασαν στο στόμιο του ποταμού Φάση, στην Κολχίδα. Εκεί, ο βασιλιάς Αιήτης υποσχέθηκε να τους δώσει το χρυσόμαλλο δέρας, εάν ο Ιάσονας έσπερνε πρώτα τα εναπομείνοντα δόντια του δράκοντα, τα οποία δεν είχε χρσιμοποιήσει ο Κάδμος στις Θήβες ενώ έπρεπε να ζέψει και τα δύο βόδια που έβγαζαν φωτιές από τα ρουθούνια τους και είχαν ατσάλινα πόδια.
Ο Ιάσονας με την βοήθεια της Μήδειας, της κόρης του Αιήτη, η οποία τον είχε ερωτευθεί, κατάφερε να πάρει το χρυσόμαλλο δέρας. Μαζί με την Μήδεια, πήραν τον δρόμο της επιστροφής, αλλά έπεσαν σε μεγάλη φουρτούνα και βρέθηκαν στην Ιταλία, κατ' άλλους ερευνητές ίσως ίσως και στην Αμερική. Τελικά μετά από πολλές περιπέτειες έφθασαν πίσω στην Ιωλκό.